Słuchowiska cieszyły się dawniej dużą popularnością. Do dzisiaj pozostało wielu miłośników tego rodzaju rozrywki, niestety, coraz trudniej jest im oddawać się swojej pasji – programy radiowe albo wycofały się z nadawania słuchowisk (np. Program III PR), albo nadają ich coraz mniej.

Strona ta jest przeznaczona dla tych, którzy z nostalgią wspominają dawne audycje radiowe – Teatrzyk Zielone Oko, Baśnie dla Bezsennych, Codziennie Powieść w Wydaniu Dźwiękowym. Tutaj mogą porozmawiać o swoim hobby, wymienić się opiniami. Mogą również zasięgnąć informacji, co pasjonaci zdołali nagrać z eteru i „złapać z nimi kontakt”.

Dla wszystkich którzy zdecydowaliby się pisać recenzje słuchowisk – nagrody.

Na świecie słuchowiska radiowe były najbardziej popularne w latach 30-tych i 40-tych XX wieku, kiedy to rozwój technologii umożliwił ich masowe odbieranie przez słuchaczy. W tamtym okresie słuchowiska były jednym z głównych źródeł rozrywki i informacji dla wielu ludzi, zwłaszcza tych mieszkających na wsiach lub w małych miasteczkach.

Słuchowiska były głównie emitowane w radiu i były jednym z ważnych źródeł rozrywki dla ówczesnych słuchaczy. Słuchowiska były również nagrywane na taśmach magnetofonowych i sprzedawane jako płyty lub kasety.

W latach 50-tych i 60-tych w USA i Europie Zachodniej popularność słuchowisk radiowych zaczęła spadać, ponieważ rozwój telewizji i filmu przyciągnął więcej widzów. Jednak, słuchowiska nadal pozostają ważnym medium dla radia, a niektóre z nich nadal są emitowane i słuchane przez wielu słuchaczy. Obecnie, dzięki rozwojowi technologii i dostępności internetu, słuchowiska są również dostępne w formie podcastów, co przyciąga nowych słuchaczy i pozwala na ich dystrybucję na skalę globalną.