Przekład – Jan Andrzej Morsztyn
Adaptacja – Zbigniew Kopalko
Reżyseria – Zbigniew Kopalko
Realizacja akustyczna – Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne – Mirosława Janeta
Premiera: 21 czerwca 1987
Obsada:
Chimena – Anna Romantowska
Rodryg – Krzysztof Gosztyła
Diego – Zdzisław Tobiasz
Gomes – Henryk Machalica
Król Kastylii – Józef Fryźlewicz
Arias – Bohdan Ejmont
Leonora – Jolanta Czaplińska
Alfons – Maciej Borniński
Elwira – Danuta Nagórna
Królewna – Anna Wróblówna
Dworka Królewny – Stanisława Stępniówna
Sankty – Jerzy Rogowski
„Cyd” autorstwa Pierre’a Corneille’a to opowiada ona historię Rodryga, młodego szlachcica hiszpańskiego, który jest zakochany w Chimenie, córce hrabiego Gomesa. Ich miłość jest skomplikowana przez konflikt między ojcem Chimeny a ojcem Rodryga, Don Diègo, którzy są wrogo nastawieni do siebie.
W wyniku incydentu, w którym Rodryg zabija ojca Chimeny, młody szlachcic zostaje postawiony przed trudnym wyborem: albo zabić ojca swojej ukochanej, albo pozwolić na śmierć swojej reputacji jako honorowego rycerza.
Rodryg decyduje się na pojedynek z ojcem Chimeny, który kończy się jego zwycięstwem. W ten sposób udowadnia swoją wartość jako rycerza, ale jednocześnie musi stawić czoła gniewowi Chimeny, która jest zdruzgotana jego działaniami.
Sztuka „Cyd” skupia się na konflikcie między lojalnością rodzinną a miłością, a także na kwestii honoru i obowiązku. Corneille, autor dzieła, był znany z tworzenia tragedii, które koncentrowały się na kwestiach moralnych i etycznych, co stanowi jeden z głównych tematów tej sztuki.
Sztuka „Cyd” jest jednym z najwybitniejszych dzieł w historii teatru francuskiego. Corneille stworzył poruszającą historię miłości, konfliktu i moralnych dylematów, które wciąż są aktualne. Fabuła sztuki jest intrygująca, a postaci dobrze wykreowane, co sprawia, że historia ta pozostaje w pamięci widza na długo po zakończeniu przedstawienia.
Sztuka ta skupia się na trudnym wyborze, przed którym staje młody rycerz Rodryg, który musi wybrać między lojalnością rodzinną a miłością. Jego decyzja o pojedynku z ojcem Chimeny, by udowodnić swoją wartość jako rycerz, jest momentem napięcia dramatycznego, który trzyma widza w napięciu do samego końca.
Sztuka „Cyd” jest doskonałym przykładem na to, jak klasyczne dzieła teatralne mogą być wciąż żywe i emocjonujące, nawet po wielu wiekach. To wspaniała sztuka, która zasługuje na swoje miejsce w historii teatru. Polecam ją wszystkim, którzy cenią sobie dobre, starannie wykonane przedstawienia, w których poruszane są ważne i uniwersalne tematy.
„Antygona” składa się z trzech aktów i opowiada historię konfliktu między Antygona, córką króla Edypa, a jej wujem, królem Kreonem Teb.
„Obcy” to filozoficzny roman autorstwa Alberta Camusa, opublikowany w 1942 roku. Akcja powieści rozgrywa się w Algierze i skupia się wokół Meursaulta, beznamiętnego i apatycznego narratora, który nagle zabija Araba. Przedstawione zdarzenie prowadzi do analizy filozoficznej egzystencjalnej, w której autor rozważa sens i cel życia, a także problem nieuchronności śmierci. Meursault jest tu obrazem człowieka, który nie jest w stanie znaleźć sensu w życiu, a jego beznamiętność i apatia są symbolem pustki i osamotnienia, które człowiek może odczuwać. Powieść jest również interpretowana jako krytyka człowieka, który nie potrafi zaakceptować swojego losu i nie jest w stanie zrozumieć, że śmierć jest nieodłącznym elementem życia. „Obcy” jest uważany za jedno z najważniejszych dzieł literatury XX wieku i znaczące osiągnięcie w dziedzinie egzystencjalizmu.
„Zielony gil” jest dramatem hiszpańskiego autora Tirso de Moliny, który napisał go w XVII wieku. Akcja dramatu rozgrywa się w Sewilli i opowiada historię Don Juana, młodego arystokraty, który jest znany ze swojej urody i bezwzględności w stosunku do kobiet. Don Juan jest bohaterem negatywnym, który uwodzi i zdradza wiele kobiet, co prowadzi do jego upadku i zguby. W dramacie pojawia się także postać Zielonego Gila, który jest zjawiskiem paranormalnym i symbolem kary za grzechy Don Juana. Tirso de Molina ukazuje w swoim dziele moralne konsekwencje grzechów i wystawia na próbę tradycyjne wartości i hierarchie społeczne. „Zielony gil” jest jednym z najważniejszych dzieł dramatu baroku i stanowi ważne dzieło hiszpańskiej literatury.