Archiwum kategorii: Teatrzyk Zielone Oko

Trójkowy cykl „Teatrzyk Zielone Oko”

Gordon R. Dickson „Amator paradoksów”

Dodaj komentarz

Reżyseria: Andrzej Pruski

Przekład: Irena Czubińska

Adaptacja: Halina Krzyżanowska

Realizacja akustyczna: Alina Langiewicz

Premiera: 12.03.1977

Emisje (kolejne): 02.07.1983, 06.08.1983, 25.10.1986

Czas: 25 minut

Obsada:

Cary Harman – Andrzej Szczepkowski

Burke McIntyre – Zdzisław Tobiasz

Słuchowisko według opowiadania science fiction „The Monkey Wrench” autorstwa Gordona R. Dicksona. Jest to historia o przyszłości, w której ludzkość ucieka przed katastrofą ekologiczną na inną planetę. Główny bohater, Philip, jest inżynierem, który zostaje wysłany do jednej z kolonii, aby pomóc w budowie miasta.

Philip szybko zdaje sobie sprawę, że jego misja nie jest taka prosta, jak się wydawało. Kolonia jest pełna konfliktów i problemów, a ludzie są zdesperowani i zagubieni. Philip musi zmierzyć się z nieoczekiwanymi trudnościami i wykorzystać swoją wiedzę, aby pomóc swoim nowym towarzyszom.

Słuchowisko wciąga od pierwszej sceny. Dickson skutecznie przedstawia trudne problemy ekologiczne, które mogą spotkać ludzkość w przyszłości, a także pokazuje, jak ważna jest współpraca i solidarność w trudnych sytuacjach. „Amator paradoksów” to świetne science fiction, które z pewnością zainteresuje miłośników gatunku.

5/5 - (3 votes)

Garcia y Robertson „Nie odchodź”

Dodaj komentarz

Premiera: 14 maja 1994.

Przekład Marek Czekański.

Adaptacja Grażyna Gronczewska.

Reżyseria Andrzej Piszczatowski.

Realizacja akustyczna Maria Olszewska.

Opracowanie muzyczne Krystyna Młodziejewska.

Obsada: Krystyna Kozanecka, Katarzyna Tatarak, Jerzy Dominik.

Czas: 23 minuty.

Janet zostaje zaskoczona przez niespodziewane wydarzenie. Widzi, jak młodą kobietę w dziwnym kostiumie i ze skrzydłami, prześladuje zarośnięty dzikus z ogromnym toporzyskiem. Okazuje się, że kobieta jest z innej epoki – z przyszłości. Jest archeologiem i bada ludy prymitywne, tyle że dociera do nich bezpośrednio. W jednym z takich miejsc została uprowadzona przez owego dzikusa, który wykorzystał jej umiejętności i podążył za nią w czasie. Tajemnicza nieznajoma prosi Janet o pomoc w dostaniu się na powrót do swojej epoki. Po drodze wstępują w zamierzchłe czasy, aby kupić kilku niewolników, ponieważ w epoce z której przybyła dziewczyna, przyrost naturalny jest tak mały, że zaczyna im brakować ludzi. Potem zabiera ją do swojej epoki, gdzie Janet, o dziwo, znajduje swoją mamę i rodzeństwo, z którymi rozstała się we wczesnym dzieciństwie. Czyżby jej rodzina również była kiedyś uprowadzona w charakterze niewolników?… (opracował Rafał Para)

Słuchowisko według opowiadania „Not Fade Away” z roku 1992.

Opowiada historię Janet, która zostaje porwana i znajduje się z dala od domu. W trakcie swojej wędrówki po ciemnych ścieżkach lasu, Janet jest świadoma niebezpieczeństwa, w jakim się znalazła. Mimo że ma telefon, nie może z niego skorzystać, co dodaje jeszcze więcej niepokoju. W tle słychać odgłosy natury i odległe dźwięki fal, co jeszcze bardziej wzmacnia atmosferę niepewności.

Aktorstwo jest bardzo dobre, a emocje i napięcie są przedstawione w sposób naturalny i przekonujący. Scenariusz jest zaskakujący i trzyma w niepewności do samego końca, a zakończenie jest zdecydowanie satysfakcjonujące.

W sumie, „Nie odchodź” to dobrej jakości słuchowisko, które zapewni słuchaczowi kilka intensywnych chwil pełnych niepokoju i niepewności.

5/5 - (6 votes)

Georges Simenon „Maigret zastawia sidła”

Dodaj komentarz

Długość słuchowiska: 32 minuty

Reżyseria: Andrzej Piszczatowski

Emisja: 30.10.1993

Obsada:

Komisarz Maigret – Janusz Zakrzeński.

Sędzia Commelion – Edmund Fetting.

Profesor Tissaut – Krzysztof Kumor.

Janvier – Marek Frąckowiak.

Marta Gissran – Agnieszka Syta.

Laponte – Grzegorz Gierak.

Marcel Manson – Adam Bauman.

Pani Manson, żona Marcela – Dorota Kawęcka.

Pani Manson, matka Marcela – Elżbieta Gaertne.

Remie, służący Mansonów – Tadeusz Grabowski.

Komisarz Maigret próbuje ująć sprawcę seryjnych morderstw. Ofiarami padają kobiety o podobnej budowie ciała a mordowane są w niemal identyczny sposób. Komisarz podejrzewa psychiczne podłoże zbrodni i próbuje zastawić na zbrodniarza pułapkę imitując ujęcie sprawcy. Fałszywa informacja o ujęciu sprawcy trafia do gazet, co ponownie uaktywnia mordercę. Tym razem cała dzielnica jest chroniona przez wzmożone patrole policji, a kilka przeszkolonych w samoobronie kobiet o charakterystycznej dla ofiar budowie ciała, przechadza się po okolicy jako potencjalne ofiary… (opracował Rafał Para)

„Maigret zastawia sidła” to kolejna powieść z cyklu książek z komisarzem Julesem Maigretem jako głównym bohaterem autorstwa Simenona. W tej historii, Maigret zostaje zmuszony do rozwiązania tajemniczego morderstwa, które miało miejsce w małym miasteczku. W trakcie swojego śledztwa, detektyw odkrywa, że sprawa jest bardziej skomplikowana, niż początkowo myślał i że wszyscy podejrzani kryją jakieś sekrety.

Simenon skupia się w tej powieści na psychologicznych motywach i realistycznych opisach, co pozwala czytelnikowi na lepsze zrozumienie postaci i ich motywacji. Maigret jest przedstawiony jako bardzo zrównoważony i skupiony detektyw, który jest zdeterminowany, aby rozwiązać sprawę, niezależnie od tego, jak trudna jest ona.

„Maigret zastawia sidła” jest uważana za jedną z ciekawszych powieści Simenona z cyklu z komisarzem Maigretem, która zachwyca czytelnika zagmatwaną intrygą, skomplikowanymi motywami i zaskakującym zakończeniem. Jego styl pisarski, który skupia się na psychologicznych motywach i realistycznych opisach, jest szczególnie ceniony. Warto wspomnieć, że wiele z powieści Simenona z cyklu z komisarzem Maigretem zostało zekranizowanych, co świadczy o ich popularności i trwałości.

5/5 - (6 votes)

Georges Simenon „Żółty pies”

Dodaj komentarz

Reżyseria: Sławomir Olejniczak

Emisja: 08.01.1994

Obsada: Tadeusz Borowski (inspektor Maigret), Cezary Nowak (Jean Servier, dziennikarz), Zdzisław Wardejn (doktor Ernest Michaud), Jan Piechociński (Le Pommere), Agnieszka Czekańska (Emma, kelnerka), Zbigniew Suszyński (inspektor Leroin), Wacław Szklarski (mer), Bogusz Bilewski (Leon Leglerc, włóczęga)

W pewnym miasteczku na ulicy ginie człowiek postrzelony w brzuch. Komisarz Maigret przyjeżdża do miasteczka i spotyka się w kawiarni z trójką osób, z którą ofiara tuż przed morderstwem grała w karty. Rozpoczyna z nimi rozmowę. Młoda kelnerka przynosi wino, w którym jeden z rozmówców – doktor – odnajduje podejrzane białe granulki. Poleca je zbadać aptekarzowi, który po analizie stwierdza że białe granulki to strychnina. W kącie kawiarni siedzi bezpański i nikomu nie znany potężny żółty pies…. Następnego dnia policja odnajduje samochód z rozbitą szybą i śladami krwi następnej osoby, z którą Maigret rozmawiał w kawiarni. W pobliżu wypadku znowu widziano żółtego psa… (opracował Rafał Para)

„Żółty pies” to powieść Simenona z cyklu książek z komisarzem Maigretem jako głównym bohaterem. Opowieść ta skupia się na tajemniczym morderstwie, do którego dochodzi na paryskim przedmieściu. Maigret, który jest detektywem z wydziału kryminalnego, jest wyznaczony do rozwiązania tej sprawy. W trakcie swojego śledztwa, bohater musi zmierzyć się z trudnymi pytaniami i niejasnymi tropami, co prowadzi do zaskakującego rozwiązania zagadki.

„Żółty pies” jest uważany za jedno z najlepszych dzieł Simenona i jest bardzo ceniony przez miłośników gatunku kryminału. Jego styl pisarski, który jest skupiony na psychologicznych motywach i realistycznych opisach, jest szczególnie ceniony. Warto wspomnieć, że wiele z powieści Simenona z cyklu z komisarzem Maigretem zostało zekranizowanych, co świadczy o ich popularności i trwałości.

5/5 - (4 votes)

Georges Simenon „Maigret i widmo”

Dodaj komentarz

Reżyseria: Andrzej Jarski

Emisja: 13.11.1993

Obsada: Włodzimierz Press (inspektor Maigret), Stefan Knothe (Lapoint), Janusz Bukowski (Janvier), Teresa Lipowska (pani Angela), Wacław Szklarski (Norris Jonker), Ewa Kania (pani Jonker), Ryszard Nawrocki (Ed Golan), Katarzyna Tatarak (Marinetta)

Komisarz Maigret wyrwany ze snu w środku nocy otrzymuje informację, że jeden z jego inspektorów został poważnie ranny. Przez ostatnie dni pracownik ten zachowywał się nieco tajemniczo. Wybierał zawsze nocną służbę a pracował w części miasta w której został postrzelony. Jeden ze świadków twierdzi, że inspektor ostatnio odwiedzał pewną młodą i piękną kobietę również w pobliżu tego miejsca. Ranny policjant zdołał wyszeptać tylko jedno słowo: „widmo”… Pewne podejrzenia komisarza Maigret wzbudza pewien holenderski malarz mający swoją pracownię nieopodal miejsca napadu, oraz jedną z najpiękniejszych kolekcji obrazów w Paryżu. (opracował Rafał Para)

„Maigret i widmo” to powieść Simenona z cyklu książek z komisarzem Julesem Maigretem jako głównym bohaterem. W tej historii, Maigret zostaje wyznaczony do rozwiązania morderstwa, którego ofiarą jest znany biznesmen. W trakcie swojego śledztwa, detektyw musi zmierzyć się z trudnymi pytaniami i niejasnymi tropami, co prowadzi do zaskakującego rozwiązania zagadki.

Simenon skupia się w tej powieści na psychologicznych motywach i realistycznych opisach, co pozwala czytelnikowi na lepsze zrozumienie postaci i ich motywacji. Maigret jest przedstawiony jako bardzo zrównoważony i skupiony detektyw, który jest zdeterminowany, aby rozwiązać sprawę, niezależnie od tego, jak trudna jest ona.

„Maigret i widmo” jest uważana za jedną z najlepszych powieści Simenona z cyklu z komisarzem Maigretem. Jego styl pisarski, który skupia się na psychologicznych motywach i realistycznych opisach, jest szczególnie ceniony. Warto wspomnieć, że wiele z powieści Simenona z cyklu z komisarzem Maigretem zostało zekranizowanych, co świadczy o ich popularności i trwałości.

5/5 - (4 votes)