Juliusz Słowacki „Złota Czaszka”

Reżyseria Andrzeja Seweryna.

Muzykę do słuchowiska przygotował Antoni Łazarkiewicz.

Realizacja akustyczna Andrzeja Brzoski.

Emisja: 12 kwietnia 2009, godz. 18:50.

Obsada: Jan Englert, Zbigniew Zapasiewicz, Krzysztof Kolberger, Grażyna Barszczewska, Maria Seweryn, Rafał Mohr, Jerzy Łapiński, Modest Ruciński, Krzysztof Banaszyk, Marcin Perchuć, Katarzyna Dąbrowska, Izabela Kuna, Sylwia Najach, Henryk Łapiński, Sylwester Maciejewski, Wojciech Machnicki, Michał Sieczkowski, Krzysztof Szczerbiński. Partie narracyjne – Andrzej Seweryn.

„Złota Czaszka” to wiersz Juliusza Słowackiego napisany w latach 1837-1838. Wiersz opowiada historię starożytnego mędrca, który po śmierci zostaje pochowany z złotą czaszką na głowie. W swoim życiu mędrzec pozostawił po sobie przepowiednie, które są interpretowane przez różnych ludzi na różne sposoby.

Wiersz jest pełen metafor i symboli, które odnoszą się do różnych aspektów życia i śmierci. Słowacki skupia się na temacie przemijania i nieuchronności śmierci, a także na kruchości ludzkiego poznania i niezwykłej mocy przepowiedni.

Styl poetycki Słowackiego jest bardzo sugestywny i malowniczy, a jego język jest bogaty i poetycki. Wiersz jest napisany w formie dydaktycznej, przez co jest łatwy do zrozumienia dla szerokiego grona czytelników.

„Złota Czaszka” to wybitne dzieło poetyckie, które nadal inspiruje i zachwyca czytelników. Jest to utwór, który pozwala nam zastanowić się nad naszymi przemijającymi życiami i naszym miejscem w świecie.

5/5 - (2 votes)

Dodaj komentarz