Adaptacja i reżyseria Janusza Kukuły.

Monodram w wykonaniu Krzysztofa Gosztyły.

Emisja: 2 listopada 2008, godz. 18:00.

„Ostatnia taśma Krappa” Samuela Becketta to sztuka teatralna, która opowiada historię tytułowego bohatera – Krappa, który jest starym i samotnym człowiekiem, który mieszka w swoim mieszkaniu. Krapp przesłuchuje swoją ostatnią taśmę, którą nagrał kilka lat wcześniej, i przypomina sobie swoje życie.

Beckett skupia się na tematach samotności, starzenia się i zmarnowanego życia. Krapp jest symbolem człowieka, który nie potrafił wykorzystać swoich możliwości i żyje z żalem i rozczarowaniem. Beckett używa języka prostego i zwięzłego, aby opowiedzieć historię Krappa, który jest przedstawiony jako człowiek zmarnowanego życia, który nie potrafi znaleźć sensu w swoim życiu.

Sztuka ta jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł Becketta, a także jedno z najważniejszych dzieł teatru XX wieku. Odbiorcy zostawia z wieloma do myślenia tematami i pytaniami dotyczącymi sensu życia, starości i starzenia się.

Ogólnie rzecz biorąc, „Ostatnia taśma Krappa” Samuela Becketta to przejmująca i ważna sztuka teatralna, która skupia się na tematach starzenia się, samotności i zmarnowanego życia. To sztuka, którą warto zobaczyć na scenie lub przeczytać, aby mieć pełniejsze doświadczenie.