Przekład Zofii Wasitowej.
Adaptacja Bożeny Markowskiej.
Reżyseria Janusza Kukuły.
Obsada: Krzysztof Gosztyła, Zdzisław Tobiasz, Mirosława Dubrawska, Piotr Bajor i inni.
Adaptacja powieści wybitnego peruwiańskiego pisarza Mario Vargasa Llosy. Ta wielopłaszczyznowa i wielowątkowa powieść z sensacyjną intrygą daje obraz społeczeństwa peruwiańskiego i ukazuje mechanizmy władzy dyktatorskiej państwa latynoskiego. Ma jednak odniesienia nie tylko do krajów Ameryki Łacińskiej lecz i do innych systemów totalitarnych.
„Rozmowa w katedrze” Mario Vargasa Llosy to powieść, która opowiada historię Peru lat 30-tych XX wieku. Główny bohater, Santiago Zavala, jest młodym, ambitnym pisarzem, który przyjeżdża do Limy, by rozpocząć karierę literacką. W mieście poznaje różnego rodzaju ludzi, od bogatych elit po biednych robotników, i zaczyna zdawać sobie sprawę z niesprawiedliwości i przemocy, które panują w kraju.
Llosa opowiada historię z perspektywy Santiago, który staje się świadkiem różnych wydarzeń politycznych i społecznych, takich jak rewolucyjne ruchy, przemoc i korupcja. Llosa skupia się na tematach politycznych i społecznych, takich jak walka klas, niesprawiedliwość i brak równości.
Styl pisania Llosy jest bardzo realistyczny, a jego opowieść jest pełna szczegółów i opisów, które pozwalają czytelnikowi na wyobrażenie sobie krajobrazów i sytuacji. Llosa używa także metafor i symboli, które pozwalają na głębsze zrozumienie jego przesłania.
„Rozmowa w katedrze” to powieść, która opowiada o peruwiańskiej rzeczywistości lat 30-tych XX wieku, skupiając się na tematach politycznych i społecznych. Llosa tworzy realistyczny obraz kraju, przepełniony niesprawiedliwością i przemocą, a jego opowieść jest pełna szczegółów i metafor, które pozwalają na głębsze zrozumienie przesłania. Jest to powieść, która z pewnością zainteresuje czytelników, którzy interesują się polityką i historią oraz tych, którzy lubią realistyczne opowieści.