„Le Grand Meaulnes”, znany w polskiej wersji jako „Mój przyjaciel Meaulnes”, to jedyna powieść napisana przez francuskiego pisarza Alaina-Fourniera. Książka została po raz pierwszy opublikowana w 1913 roku i szybko zyskała status klasyka literatury młodzieżowej, chociaż jej urok i znaczenie wykraczają poza ten gatunek.

Powieść opowiada historię François Seurela, syna dyrektora szkoły w małym francuskim miasteczku, który staje się świadkiem i narratorem przygód swojego tajemniczego kolegi z klasy, Augusta Meaulnesa. Meaulnes, charyzmatyczny i pełen wewnętrznych rozterek bohater, wkracza do życia Seurela i całej społeczności szkolnej, przynosząc ze sobą aurę tajemnicy i przygody.

Głównym wątkiem powieści jest poszukiwanie utraconego zamku i tajemniczej dziewczyny, którą Meaulnes spotyka podczas jednej ze swoich wędrówek. Ta romantyczna i nieco surrealistyczna podróż jest metaforą przejścia od dzieciństwa do dorosłości, a także poszukiwania miłości, sensu życia i niewinności, która raz utracona, nigdy nie może być w pełni odzyskana.

Styl Fourniera jest poetycki i nostalgiczny, pełen subtelnych opisów i emocjonalnych niuansów. Autor mistrzowsko oddaje atmosferę wiejskiej Francji z przełomu XIX i XX wieku, a jego opis przyrody i zmieniających się pór roku dodaje powieści liryzmu.

„Mój przyjaciel Meaulnes” to książka o marzeniach, dorastaniu i nieuchronnej utracie niewinności. Jest to również opowieść o sile przyjaźni i pierwszej miłości, która pozostaje niezapomniana. Fournier, który zginął tragicznie w młodym wieku podczas I wojny światowej, pozostawił po sobie dzieło głęboko ludzkie, które nadal rezonuje z czytelnikami na całym świecie.

Powieść ta może być szczególnie polecana młodzieży, ale jej uniwersalne przesłanie sprawia, że jest to lektura warta uwagi także dla dorosłych słuchaczy.