Archiwum kategorii: Codziennie powieść w wydaniu dźwiękowym

Trójkowy wakacyjny cykl Codziennie powieść w wydaniu dźwiękowym

Stanisław Lem „Katar”

Dodaj komentarz

Adaptacja: Józef Grotowski

Reżyseria: Romana Bobrowska

Asystent reżysera: Aleksandra Maurer

Realizacja akustyczna: Jerzy Atamańczuk

Realizacja muzyczna: Marian Kukuła

Opracowanie muzyczne: Antoni Krupa

Premiera: 2 lutego 1979 (odcinek 1) – 21 lutego 1979 (odcinek 9)

Słuchowisko zrealizowane przez Rozgłośnię PR w Krakowie

Obsada:

Astronauta: Aleksander Bednarz

Annabella: Bożena Adamek

Psycholog: Zbigniew Horawa

Urzędniczka recepcji: Ewa Kolasińska

Callot: Aleksander Fabisiak

Piotruś: Filip Fedorowicz

Lapidus: Tadeusz Huk

Lekarka: Aleksandra Maurer

Ojciec: Karol Podgórski

Profesor Filip Barth: Stefan Szramel

Saussure: Jerzy Święch

Dyrektor hotelu: Leszek Świgoń

Randy: Jerzy Trela

Nauczycielka: Halina Wiśniewska

Portier: Ferdynand Wójcik

Pracownik stacji: Jerzy Szozda

Policjant 1: Tadeusz Wieczorek

Policjant 2: Janusz Zawirski

Kelnerka: Halina Wiśniewska

Portier: Ferdynand Wójcik

Karabinier 1: Zbigniew Ruciński

Karabinier 2: Wiesław Kańtoch

Wiceprefekt: Andrzej Kruczyński

Fitzpatrick: Tadeusz Kwinta

Głos spikerki na lotnisku: Maria Rabczyńska

Oficer: Feliks Szajnert

oraz Aleksandra Kisielewska, Mirosław Krawczyk, Mirosław Samsel, Paweł Sanakiewicz, Juliusz Zawirski

Fabuła:

Słuchowisko „Katar” oparte na powieści Stanisława Lema to jedna z wielu adaptacji twórczości tego wybitnego autora, która doskonale odnajduje się w formie dźwiękowej. Reżyserii podjęła się Romana Bobrowska, a za adaptację odpowiadał Józef Grotowski. Premiera słuchowiska miała miejsce w lutym 1979 roku i składało się ono z dziewięciu odcinków, emitowanych przez Polskie Radio w Krakowie.

„Katar” to powieść detektywistyczna osadzona w futurystycznych realiach, łącząca elementy science fiction z intrygą kryminalną. Głównym bohaterem jest astronauta, który po powrocie z misji kosmicznej trafia do sanatorium w Alpach, aby wyleczyć chroniczny katar. Szybko okazuje się, że sanatorium jest miejscem tajemniczych i niepokojących wydarzeń.

Astronauta, grany przez Aleksandra Bednarza, wciągnięty zostaje w sieć intryg, gdzie spotyka różnorodne postacie, takie jak Annabella (Bożena Adamek), psycholog (Zbigniew Horawa) oraz innych kuracjuszy i pracowników sanatorium. Główny bohater stara się rozwikłać zagadkę serii dziwnych wypadków i śmierci, które mają miejsce w sanatorium.

Na drodze do prawdy spotyka m.in. profesora Filipa Bartha (Stefan Szramel), Callota (Aleksander Fabisiak) oraz dyrektora hotelu (Leszek Świgoń). Każda z tych postaci wnosi do fabuły coś unikalnego, a ich interakcje z astronautą budują napięcie i stopniowo odsłaniają kolejne warstwy tajemnicy.

Astronauta, główny bohater, przybywa do sanatorium w Alpach, które ma mu pomóc wyleczyć chroniczny katar, powstały w wyniku jego licznych misji kosmicznych. Jednakże, jego pobyt w sanatorium szybko nabiera niespodziewanego obrotu. Sanatorium, zamiast być spokojnym miejscem regeneracji, staje się sceną dla serii tajemniczych i niepokojących zdarzeń, które zaczynają budzić w nim podejrzenia. Hełm astronauty staje się symbolem jego izolacji, zarówno fizycznej, jak i psychicznej, a jego doświadczenia z kosmosu wpływają na jego postrzeganie otaczającego świata.

W miarę jak fabuła się rozwija, astronauta nawiązuje kontakty z różnymi mieszkańcami sanatorium. Annabella, zagrana przez Bożenę Adamek, staje się dla niego nie tylko towarzyszką, ale i kluczem do rozwiązania zagadki. Ich relacja przechodzi od wzajemnej nieufności do zaufania, a wspólne próby zrozumienia otaczających ich dziwacznych wydarzeń zbliżają ich do siebie. Postać profesora Filipa Bartha (Stefan Szramel) dodaje historii naukowego aspektu, wprowadzając teorie i hipotezy, które mają wyjaśnić to, co się dzieje w sanatorium.

Kluczową rolę w fabule odgrywa także dyrektor hotelu (Leszek Świgoń) oraz tajemniczy Callot (Aleksander Fabisiak), których działania i motywy pozostają niejasne i budzą niepokój. Stopniowo odkrywane są kolejne warstwy intrygi, w której mieszają się elementy kryminału i thrillera. Astronauta, wykorzystując swoje umiejętności analityczne oraz doświadczenie z przestrzeni kosmicznej, stara się rozwikłać zagadkę, która staje się coraz bardziej skomplikowana. Sanatorium, z jego labiryntowymi korytarzami i nieprzeniknioną atmosferą, staje się areną dramatycznych wydarzeń, prowadzących do zaskakującego finału, który rzuca nowe światło na całą historię.

5/5 - (1 vote)

Rabindranath Tagore „Rozbicie”

Dodaj komentarz

Reżyseria: Wojciech Knoch

Premiera: 1979

Obsada:

Krzysztof Gordon (Ramesz)

Joanna Bogacka (Hemnalini)

Wanda Neumann (Kamala)

Andrzej Blumenfeld (Dżogendra)

Tadeusz Gwiazdowski (Annada Babu)

Stanisław Frąckowiak (Akszaj)

Zofia Walkiewicz (Umesz)

Leszek Ostrowski (Czekrabaratti)

Jerzy Kiszkis (Nalinaksza)

Elżbieta Goetel (Szajka)

Kira Pepłowska (Uszemankari)

długość odcinków:

  1. 29’52”
  2. 29’23
  3. 24’20”
  4. 23’33”
  5. 24’06”
  6. 26’35”
  7. 27’54”
  8. 28’19”
  9. 29’04”
  10. 29’07”

Fabuła:

Słuchowisko „Rozbicie”, oparte na powieści „Chaturanga” Rabindranath Tagore, przedstawia złożoną sieć relacji międzyludzkich, które splatają się na tle przemian społecznych i kulturowych w Bengalu na przełomie XIX i XX wieku. Główny bohater, Ramesz (w tej roli Krzysztof Gordon), jest młodym, ambitnym mężczyzną, który stoi przed trudnymi wyborami życiowymi i moralnymi. Jego życie zmienia się dramatycznie, gdy spotyka dwie kobiety, które na zawsze odmienią jego los.

Hemnalini (Joanna Bogacka), to inteligentna i wrażliwa kobieta, która jest zaręczona z Rameszem. Jej miłość do niego jest głęboka i szczera, jednak związek ten zostaje wystawiony na ciężką próbę. Ramesz, mimo że darzy Hemnalini uczuciem, czuje się rozdarty między obowiązkiem a pragnieniem poszukiwania głębszego sensu życia. Hemnalini jest symbolem stabilności i tradycji, co czyni jej postać kluczową w konflikcie wewnętrznym Ramesza.

Na scenę wkracza Kamala (Wanda Neumann), tajemnicza i nieszczęśliwa kobieta, która wnosi do życia Ramesza element chaosu i niepewności. Kamala, będąc wdową, zmaga się z ostracyzmem społecznym i osobistymi tragediami. Jej relacja z Rameszem jest naznaczona skomplikowanymi emocjami – od współczucia po głębokie uczucie, które rodzi się mimo przeciwności. Kamala reprezentuje wyzwanie dla norm społecznych i moralnych, z którymi Ramesz musi się zmierzyć.

Dżogendra (Andrzej Blumenfeld), bliski przyjaciel Ramesza, jest intelektualistą i myślicielem, który wprowadza do fabuły głębokie refleksje filozoficzne i społeczne. Jego relacje z Rameszem są pełne wzajemnego szacunku, ale także różnic ideologicznych. Dżogendra, choć pełen współczucia dla Kamali, jest również sceptyczny wobec jej wpływu na życie Ramesza. Jego postać jest kluczowa dla zrozumienia intelektualnego kontekstu, w którym rozgrywa się akcja.

Annada Babu (Tadeusz Gwiazdowski) i Akszaj (Stanisław Frąckowiak) stanowią tło społeczne i rodzinne dla głównych wydarzeń. Annada Babu, jako ojciec Hemnalini, jest tradycjonalistą, który pragnie, aby jego córka miała stabilne i bezpieczne życie u boku Ramesza. Jego starania o utrzymanie tradycyjnych wartości kontrastują z rosnącymi napięciami i niepewnościami, które wprowadzają Kamala i nowe myśli Dżogendry. Akszaj natomiast, jako przyjaciel rodziny, wnosi do fabuły element humoru i lekkości, ale także jest głosem rozsądku i pragmatyzmu.

Postacie drugoplanowe, takie jak Czekrabaratti (Leszek Ostrowski), Nalinaksza (Jerzy Kiszkis), Szajka (Elżbieta Goetel) i Uszemankari (Kira Pepłowska), wzbogacają fabułę, dodając różnorodności perspektyw i doświadczeń. Czekrabaratti, jako mentor i doradca Ramesza, stara się kierować jego decyzjami w oparciu o mądrość i doświadczenie. Nalinaksza, będący surowym krytykiem współczesnych trendów, wprowadza element konserwatyzmu i sceptycyzmu wobec zmian społecznych.

Słuchowisko mistrzowsko ukazuje wewnętrzne konflikty bohaterów, ich zmagania z losem oraz poszukiwanie własnej drogi. Każda postać wnosi do fabuły swoje unikalne doświadczenia i poglądy, tworząc bogaty i wielowymiarowy obraz społeczeństwa bengalskiego tamtych czasów. Konflikt między tradycją a nowoczesnością, między obowiązkiem a pragnieniem wolności, stanowi centralny temat „Rozbicia”, który Wojciech Knoch zdołał uchwycić w sposób niezwykle sugestywny i poruszający.

„Rozbicie” to nie tylko opowieść o miłości i relacjach międzyludzkich, ale także głęboka refleksja nad zmianami społecznymi i moralnymi, które wstrząsają fundamentami tradycyjnego społeczeństwa. Adaptacja radiowa pozwala na nowo odkryć tę klasyczną powieść Tagore, nadając jej nową formę i pozwalając słuchaczom zanurzyć się w fascynujący świat bengalskiej kultury i filozofii.

5/5 - (1 vote)

Joseph Conrad „Zwycięstwo”

Dodaj komentarz

reżyseria: Romana Belczyk (Romana Bobrowska)

przekład: Aniela Zagórska

adaptacja: Zofia Orszulska

realizacja akustyczna: Jerzy Atamańczuk

muzyka: Zbigniew Jeżewski

Nagranie Rozgłośni PR w Krakowie

Czas: 15 odcinków po około 25 minut

data premiery: 20 lutego 1970 (odcinek 1) – 25 marca 1970 (odcinek 15) o godzinie 19:00 w cyklu Codziennie powieść w wydaniu dźwiękowym na antenie Trójki

lista odcinków:

1. Zaczarowany Heyst
2. Wyzwanie rzucone losowi
3. Proszę się uśmiechnąć
4. To jest Pani tryumf
5. Zwykły sobie Jones
6. Pan z Panów nigdy się nie cofa
7. Człowiek osuwa się jak gałgan
8. Wulkan – drogowskaz niezawodny
9. Cisza wielkiego upału
10. Samburan nie jest już pustelnią
11. Płomienne milczenie zaciążyło nad Samburan
12. Dyplomacja nie idzie w parze z pogardą
13. Człowiek jest bezradny wobec cieni
14. Martin Ricardo jest już na tropie
15. Zwycięstwo

Obsada

Leszek Herdegen (autor), Kazimierz Fabisiak (Davidson), Zygmunt Hubner (Aksel Heyst), Roman Stankiewicz (Morrison), Janusz Sykutera (kelner), Eugeniusz Fulde (Schomberg), Jerzy Sopoćko, Eugeniusz Fulde (Schomberg), Maria Bednarska (pani Schomberg), Jerzy Binczycki, Stanisław Jędrzejewski, Anna Seniuk (Lena), Antoni Pszoniak (Jones), Jerzy Nowak (Ricardo), Mieczysław Jabłoński (kapitan), Wojciech Ziętarski (Wang), Andrzej Mrowiec (Pedro).

Fabuła

Adaptacja radiowa powieści Josepha Conrada „Zwycięstwo” przenosi nas w egzotyczne klimaty Dalekiego Wschodu, gdzie główny bohater, Aksel Heyst, postanowił prowadzić życie na odizolowanej wyspie Samburan. Heyst, zmęczony cywilizacją i ludźmi, szuka spokoju i ucieczki od świata. Jego egzystencja zmienia się diametralnie, kiedy spotyka Lenę, młodą kobietę, która ucieka przed brutalnym właścicielem hotelu, Schombergiem. Heyst, przełamując swoją samotność, postanawia pomóc Lenie i zabiera ją na swoją wyspę.

W miarę jak Lena i Heyst zbliżają się do siebie, ich życie na Samburanie nabiera nowego sensu i znaczenia. Sielankę przerywa przybycie trójki złoczyńców – Jonesa, Ricardo i Pedra, którzy są zainteresowani majątkiem Heysta i mają złowrogie zamiary. Konflikt staje się nieunikniony, a bohaterowie muszą stawić czoła nie tylko fizycznym zagrożeniom, ale także moralnym dylematom.

Heyst, z natury samotnik i idealista, zmuszony jest do konfrontacji z brutalną rzeczywistością i stawiać czoła własnym przekonaniom i uczuciom. Starcie z Jonesem i jego wspólnikami staje się metaforą wewnętrznej walki Heysta, który musi zdecydować, czy jego odosobnienie i filozofia życia są rzeczywiście drogą do spokoju i szczęścia.

Słuchowisko doskonale oddaje napięcie i dramatyzm powieści Conrada, ukazując nie tylko zewnętrzne konflikty, ale i wewnętrzne zmagania bohaterów. Atmosfera egzotyki, moralne wyzwania oraz dynamiczna akcja sprawiają, że „Zwycięstwo” jest pełne głębokich refleksji i emocji, co czyni je niezapomnianym doświadczeniem dla słuchaczy.

 

5/5 - (1 vote)

Charles Dickens „Nasz wspólny przyjaciel”

Dodaj komentarz

Adaptacja i reżyseria: Józef Grotowski

Realizacja akustyczna: Jerzy Atamańczuk, Maria Jasińska

Opracowanie muzyczne: Barbara Królikowska, Maria Kura

Premiera: od 1972-06-26 do 1972-08-03 o godzinie 19:00 w cyklu Codziennie powieść w wydaniu dźwiękowym na antenie Trójki

Czas: 17 odcinków po około 25 minut

Występują:

Adam Jasiński (Narrator), Wiktor Sadecki (Jessie Hexam), Barbara Barska (Liza Hexam), Tadeusz Włudarski (Roguer Riderhood), Jan Nowicki (Eugeniusz Wrayburn), Jerzy Sopoćko (Mortimer Lightwood), Alicja Kamińska (pani Veneering), Leszek Herdegen (pan Veneering), Zofia Niwińska (lady Tippins), Marian Dziędziel (lokaj), Marian Jastrzębski (Twemlow), Leszek Piskorz (Karol Hexam), Zygmunt Józefczak (Julisu Handford/John Rokesmith), Andrzej Balcerzak (inspektor policji), Zdzisław Zazula (Dyżurny), Halina Kwiatkowska (pani Wilfer), Roman Stankiewicz (Reginald Wilfer „RW”), Grażyna Barszczewska (Bella Wilfer), Józef Harasiewicz (Sampson), Eugeniusz Fulde (Nikodem Boffin), Jerzy Nowak (Silas Wegg), Halina Gryglaszewska (Abigail Potterson), Celina Niedźwiedzka (pani Boffin), Tadeusz Huk (sierżant/steward Kobbles), Edward Dobrzański (Bradley Headstone), Anna Polony (Jenny Wren), Barbara Zgorzalewicz (Mila Riderhood), Leszek Świgoń (Readfest), Jerzy Sagan (marynarz), Leszek Kubanek (Aron Riach/bosman Potterson), Wojciech Ziętarski (urzędnik), Jacek Bartyzel (stangret Broom), Stanisław Gronkowski (służący Mobbs/strażnik), Izabela Olszewska (Sofronia Lammle), Zdzisław Zazula (Alfred Lammle), Urszula Popiel (Georgiana Veneering), Tadeusz Szybowski (Fledgeby), Zbigniew Filus (ojciec Jenny Wren), Jerzy Binczycki (Venus), Wojciech Ziętarski (Sloppy), Halina Wyrodek (kobieta z Walton), Józef Harasiewicz (lekarz), Ewa Kolasińska, Jan Mitka, Elżbieta Karkoszka (nauczycielka).

Fabuła:

„Nasz wspólny przyjaciel” to ostatnia powieść Charlesa Dickensa, pełna intryg, tajemnic i skomplikowanych relacji międzyludzkich, której akcja toczy się w XIX-wiecznym Londynie. Słuchowisko w reżyserii Józefa Grotowskiego wiernie oddaje zawiłości i głębię oryginalnej fabuły, prowadząc słuchaczy przez meandry ludzkich losów.

Historia zaczyna się od tajemniczej śmierci Johna Harmona, młodego spadkobiercy ogromnej fortuny, który miał wrócić do Anglii, aby objąć majątek po zmarłym ojcu. Jego rzekome utopienie w Tamizie staje się punktem wyjścia dla wielu intryg i spekulacji dotyczących jego losu i przyszłości majątku. Ciało zostaje znalezione przez Jessie Hexama, biednego łowcę ciał, który żyje z wyławiania topielców z rzeki. Jessie mieszka z siostrą Lizzie, która marzy o lepszym życiu z dala od niebezpiecznych brzegów Tamizy.

Tymczasem majętne małżeństwo Boffinów, które miało zaopiekować się majątkiem Harmona, postanawia adoptować sekretarza o nazwisku John Rokesmith, który okazuje się być ukrytym Johnem Harmonem. Nikodem Boffin, pod wpływem nowego sekretarza, zaczyna wykazywać zmiany w swoim zachowaniu, co prowadzi do wielu napięć i nieporozumień w ich otoczeniu. Boffinowie przyjmują również do swojego domu młodą i piękną Bellę Wilfer, która była przeznaczona do małżeństwa z Johnem Harmonem jeszcze przed jego śmiercią. Bella jest początkowo zainteresowana jedynie fortuną, ale z czasem jej postawa się zmienia, a ona sama przechodzi wewnętrzną przemianę.

W międzyczasie, Lizzie Hexam zostaje uwikłana w skomplikowany związek z Eugene Wrayburnem, młodym adwokatem, który zakochuje się w niej, mimo że pochodzi z wyższej klasy społecznej. Jego rywalem jest Bradley Headstone, nauczyciel, który również pragnie zdobyć serce Lizzie. Obsesja Headstone’a na punkcie Lizzie prowadzi do dramatycznych wydarzeń i konfrontacji, które zmieniają życie wszystkich zaangażowanych.

W tle głównych wydarzeń przewijają się liczne postaci drugoplanowe, które dodają kolorytu i głębi historii. Są to m.in. bogate małżeństwo Veneeringów, pełne pretensji i pozorów, pani Wilfer – matka Belli, która jest kobietą o surowych zasadach, oraz Jenny Wren, młoda dziewczyna zajmująca się naprawą lalek, która swoją mądrością i determinacją zdobywa sympatię słuchaczy.

„Nasz wspólny przyjaciel” to opowieść o miłości, zdradzie, nadziei i odkupieniu. Dickens mistrzowsko splata losy swoich bohaterów, ukazując jednocześnie brutalność i piękno ludzkiej natury. Słuchowisko, dzięki znakomitym kreacjom aktorskim i doskonałej realizacji akustycznej, oddaje wszystkie niuanse i głębię tej wielowątkowej powieści, zapewniając słuchaczom niezapomniane wrażenia.

5/5 - (1 vote)

Konrad Fijałkowski „Adam, jeden z nas” 

Dodaj komentarz

Reżyseria: Juliusz Owidzki

Adaptacja: Hanna Marzańska

Reżyseria: Juliusz Owidzki

Realizacja akustyczna: Andrzej Złomski

Oprawa muzyczna: Marian Szałkowski

Premiera: 29.05.1987 (odcinek 1) – 8.06.1987 (odcinek 5) o godz. 19.00 (czyli zwykłej porze nadawania cyklu Codziennie powieść w wydaniu dźwiękowym)

Czas trwania całości: 2:27 min. (pięć odcinków – każdy po około 28 minut)

Obsada:

Adam – Gustaw Holoubek

Visa – Barbara Bursztynowicz

Kario – Henryk Boukołowski

Ardo – Marek Bargiełowski

Masmo – Aleksander Bardini

Admus – Edmund Fetting

Admis – Krzysztof Gosztyła

Miszo – Marek Obertyn

Elsz – Witold Skaruch

arcykapłan – Jerzy Przybylski

żołnierz – Włodzimierz Rzeczycki

oraz Jerzy Rogowski i Marcin Sławiński

„Adam, jeden z nas” to adaptacja powieści science-fiction opowiadającej historię cywilizacji ziemskiej jako eksperymentu naukowego w wykonaniu kosmicznych sił demiurgicznych. Fabuła nawiązuje do wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie i innych historycznych zdarzeń, a dla autora stanowi punkt wyjścia do rozmyślań nad rolą czasu i przypadku. Książka zawiera oryginalną kreację literacką i zapewnia czytelnikom intrygujące doświadczenie.

Konrad Fiałkowski, urodzony 29 grudnia 1939 roku w Lublinie, jest inżynierem elektronikiem (posiada tytuł naukowy profesora elektroniki) i pisarzem science-fiction.

Jako pisarz science-fiction debiutował w 1956 roku i był członkiem redakcji miesięcznika „Problemy”. Laureatem nagrody za opowiadanie „Prawo wyboru”. Jego utwory były publikowane w „Młodym Techniku” i „Nurcie”, a część z nich została wykorzystana jako słuchowiska radiowe. W latach 1963-1982 ukazały się trzy zbiory opowiadań: „Wróble Galaktyki”, „Poprzez piąty wymiar” i „Włókno Claperiusa”. Wszystkie utwory zostały zebrane w dwutomowym zbiorze „Kosmodrom”.

Twórczość autora „Kosmodromu” objawia się w dwóch następujących po sobie fazach. Pierwsza z nich, zawierająca prawie wszystkie opowiadania z lat 1956-1979, ukazuje zarówno sprawność warsztatu pisarskiego, jak i pewną rutynowość w modelowaniu typowych tematów science fiction. Wśród nich znajdują się interesujące i prekursorskie dzieła, takie jak sfilmowany „Biohazard” czy „Wróble Galaktyki”. Druga faza twórczości Fiałkowskiego oznacza wyraźny przełom w spojrzeniu na problematykę kreacji literackiej. W powieści „Homo divisus” narrator z XX wieku zostaje przeniesiony do przyszłości i staje się obiektem swoistych eksperymentów medycznych. Ciekawą częścią utworu jest obserwacja poczynań bohatera, który stara się rozpoznać prawa rządzące nową, nieznana rzeczywistością.

5/5 - (3 votes)