Mężczyzna w wieku około 45 lat spotyka na plaży dziewczynkę. Dziewczynka chce się wykąpać i prosi go o popilnowanie jej pieska i zamku, który zbudowała. Zawiązuje się między nimi znajomość. Okazuje się, że mężczyzna jest skłócony ze swoją żoną, a dziewczynka mieszka w pobliskim hotelu Excelsior, gdzie przyjeżdża ze swoją mamą od wielu lat na letnie sezony. Ich przyjaźń rozwija się. Mężczyzna dowiaduje się jednak, że żaden z pobliskich hoteli nie nosi nazwy Excelsior. W miejscowej prasie ukazuje się artykuł o podejrzanej serii utonięć mężczyzn w podobnym wieku – około 45 lat. Mężczyzna nadal jednak kontynuuje swoją dziwną znajomość z tajemniczą nieznajomą… (opracował Rafał Para)

Jan i Barbara, małżeństwo w średnim wieku, przybywają do morskiego kurortu, gdzie ekipa ratowników poszukuje nocą kolejnego topielca. Wśród gapiów na molo poznają Inte, dziewczynkę z psem. Jan, po sprzeczce z żoną, w samotności wspomina swoje dzieciństwo i zapoznaje się z Inte. Razem spacerują po kurorcie, odwiedzają galerię sztuki i marzycielsko wczuwają się w aurę surrealistycznych pejzaży. Intrygują go również opowieści dziewczynki o jej ojcu-malarzu i matce zamkniętej w hotelu „Excelsior”.

Jan zaprasza Inte na obiad, jednak po powrocie do galerii okazuje się, że wiszą tam jedynie kiczowate widoki morskie, a nikt nie słyszał również o „Excelsiorze”. Wieczorem Jan samotnie schodzi na wieczorek zapoznawczy, gdzie upija się i opowiada fantasmagoryczną historię. Rankiem, skacowany, odnajduje Inte i razem udają się na skalistą wysepkę, gdzie dziewczynka proponuje nocną kąpiel. Wypływają na otwarte morze, jednak Jan słabnie i stwierdza, że jest sam wśród wzburzonych fal. Pobity w dyskotece playboy odpoczywa rano na plaży, gdzie podchodzi do niego dziewczynka z psem.