Adaptacja i reżyserii Romany Bobrowskiej.

Emisja: 22 listopada 2009, godz. 21:40

Nagranie z 1999 roku.

„Anhelli” to poema Juliusza Słowackiego, napisana w 1829 roku. Poema ta opowiada historię Anhelliego, który jest wyobrażeniem poety samego siebie, jego marzeń i pragnień. Anhelli jest człowiekiem poszukującym prawdy i miłości, przemierza kraje i przeżywa różne przygody, lecz nigdzie nie znajduje spokoju. W końcu udaje mu się odnaleźć miłość, ale okazuje się ona tylko iluzją. Poema ta jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł Słowackiego, a także za jedno z najważniejszych dzieł polskiej poezji romantycznej.

„Anhelli”, poemat Juliusza Słowackiego, opowiada historię wędrówki tytułowego bohatera, młodzieńca o imieniu Anhelli, razem z jego przewodnikiem Szamanem po krainie Sybiru. Syberia jest tutaj przedstawiona jako „białe piekło” dla polskich zesłańców, miejsce fizycznego i duchowego cierpienia. Anhelli i Szaman przemierzają kraj od pustyni przez cmentarzyska, lasy, aż do mrocznych kopalni. Ich podróż przypomina w niektórych momentach dantejską wędrówkę po piekle, spotykając potępionych. Polscy zesłańcy pracują ciężko w kopalniach, cierpią w łańcuchach i zimnych lochach, są bici, katowani i poniżani. Ich dzieci są głodzone i próbuje się je rusyfikować.

Po śmierci Szamana, Anhelli udaje się na dalszą podróż na pustynię północną, gdzie mieszka w chatce z lodu. Po śmierci Ellenai, towarzyszki jego wygnania, również i on kończy swój żywot. Poemat ten zawiera mesjanistyczne przesłanie i nawiązuje do „Ksiąg narodu polskiego” Adama Mickiewicza. Obraz skłóconych, skazanych na zatracenie wygnańców jest ukazany w realiach Syberii, kojarzonej z martyrologią polskich zesłańców. Dzieło stawia pytanie, czy jednostka lub całe pokolenie emigrantów jest w stanie zbawić naród.