Przekład Jacka Stanisława Burasa.
Adaptacja i reżyseria Janusza Kukuły.
Emisja: 19 kwietnia 2009, godz. 19:00.
Obsada: Krzysztof Wakuliński jako Haendel i Marian Opania jako Bach.
„Kolacja na cztery ręce” to komedia autorstwa Paula Barza, opierająca się na fikcyjnym spotkaniu dwóch wybitnych muzyków – Bacha i Haendla. Sztuka przedstawia konfrontację ich dzieł, stawiając pytanie o to, które z nich jest ważniejsze. W rzeczywistości, jak podkreśla autor, obaj artyści nigdy się nie spotkali, a sztuka stanowi okazję do przedstawienia ich dyskusji na temat przewagi jednego dzieła nad drugim. Postaci dramatu próbują przekonać siebie nawzajem za pomocą argumentów, tworząc zabawną i pełną humoru sytuację.
„Kolacja na cztery ręce” to komedia, której akcja rozgrywa się wokół fikcyjnego spotkania dwóch wielkich kompozytorów XVIII wieku – Jerzego Fryderyka Haendla i Jana Sebastiana Bacha, którzy nigdy w rzeczywistości się nie spotkali. W trakcie wyszukanej kolacji, podczas której serwowane są najbardziej wyszukane potrawy, panowie prowadzą polemikę na temat swoich dzieł i próbują przekonać do siebie miłośnika opery, kamerdynera Schmidta. Paul Barz, niemiecki dramatopisarz i muzykolog, przygląda się z bliska ich postaciom, poddając je uważnej analizie i stawiając pytania o cenę sławy, pogoń za sukcesem i wpływami oraz czy sztukę można wycenić.
„Kolacja na cztery ręce” to zabawna i inteligentna komedia, która łączy historię z fikcją. Paul Barz, autor sztuki, przedstawia spotkanie dwóch wielkich muzyków XVIII wieku – Jana Sebastiana Bacha i Jerzego Fryderyka Haendla. Choć w rzeczywistości obaj artyści nigdy się nie spotkali, Barz wyobraża sobie tę sytuację jako okazję do skonfrontowania dwóch różnych stylów i charakterów.
Barz skupia się na kontrastach między Bachiem i Haendlem, przedstawiając ich jako skrajnie odmienne postaci. Haendel jest miłośnikiem londyńskich salonów, bogaty i wpływowy, ulubieniec królów, natomiast Bach jest skromny, biedny, ale uznany i szanowany. Obaj kompozytorzy znają swoje dzieła, lecz różnią się stylistyką, a także podejściem do życia.
Sztuka ta jest pełna humoru i ironii, a także skłania do refleksji nad zaskakująco współczesnymi problemami, takimi jak pogoń za sukcesem, władzą i wpływami, ceną sławy, czy też wartością sztuki.
Aktorstwo jest doskonałe, a oprawa muzyczna przenosi słuchacza wprost do XVIII wieku. „Kolacja na cztery ręce” to sztuka, która zachwyca nie tylko miłośników muzyki, ale także tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na temat kultury i historii epoki baroku. To spektakl, który z pewnością pozostanie na długo w pamięci słuchacza.