Adaptacja i reżyseria: Jan Warenycia

Przekład: Julian Tuwim

Realizacja akustyczna: Tomasz Perkowski

Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski

Premiera: 2008

Obsada:

Grzegorz Damięcki – Fadinard,

Marian Opania – Nonancourt,

Jan Matyjaszkiewicz – Beaupertuis,

Wiesław Michnikowski – Vezinet,

Damian Damięcki – Tardiveau,

Piotr Bajor – Bobin,

Marcin Troński – Emil,

Tomasz Steciuk – Feliks,

Krzysztof Wakuliński – Rosalba,

Marta Chodorowska – Helena,

Ewa Borowik – Eleonora,

Ewa Wiśniewska – Baronowa Karolina,

Joanna Jeżewska – Klara,

Monika Pikuła – Wirginia,

Andrzej Tomecki – Truillebert

„Słomkowy Kapelusz” Eugena Labicha to sztuka teatralna, która zabiera widzów w podróż do świata pełnego zwrotów akcji i zabawnych sytuacji. Akcja sztuki rozgrywa się w nadmorskim kurorcie, gdzie główny bohater, Henryk, próbuje ukryć swoją żonę przed kochankiem, który przybywa na wakacje w tym samym miejscu. Aby to zrobić, Henryk tworzy serię kłamstw i kombinacji, które prowadzą do coraz bardziej zabawnych sytuacji.

Sztuka ta została napisana w 1887 roku i od tego czas uważana jest za jedną z najważniejszych komedii niemieckiego teatru. W Polsce znana jest pod tytułem „Słomkowy kapelusz” i jest często wystawiana na polskich scenach teatralnych.

„Słomkowy kapelusz” to sztuka pełna zwrotów akcji i nieoczekiwanych zwrotów sytuacji, która zachwyca widzów swoim humorem i inteligentnym podejściem do trudnych sytuacji. Labich skutecznie łączy zabawne sytuacje z poważniejszymi tematami, takimi jak małżeństwo i zdrada, co pozwala na głębsze zrozumienie postaci i ich motywacji.

Sztuka ta jest uwielbiana przez widzów za swoją lekkość, zabawne dialogi i zaskakujące zakończenie. Reżyserzy i aktorzy często uwielbiają ją również za możliwości artystyczne, jakie daje im w interpretacji postaci i sytuacji. Warto zwrócić uwagę na „Słomkowy kapelusz” jako na doskonały przykład klasycznej komedii teatralnej.