Adaptacja Bogumiły Prządki.

Reżyseria Stanisławy Grotowskiej.

Premiera: 5 grudnia 1976

Obsada:

Norbert Jastramb – Daniel Olbrychski

Jerzy Odbiecki – Zbigniew Zapasiewicz

Nola, jego żona – Joanna Jędryka

Andrzej Milan – Andrzej Zaorski

Wojciech Kobuz – Jan Englert

Gabriel Herrub – Władysław Kowalski

Jan Nieborowski – Jerzy Zelnik

Lotka Lubowna – Małgorzata Niemirska

Marysia – Joanna Sobieska

Bufetowy – Zygmunt Kołodziejski

Służąca – Janina Seredyńska

„Zalotnicy niebiescy” to poezja Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, która ukazała się pierwszy raz w 1917 roku. Zbiór ten zawiera wiersze o miłości, przyjaźni, naturze, a także poezje patriotyczne i religijne. Wiersze te cechują się delikatnością, subtelnością i poetycką wrażliwością. Są one uważane za jedne z najpiękniejszych utworów Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W „Zalotnikach niebieskich” pojawiają się także motywy ezoteryczne, co jest charakterystyczne dla twórczości autorki. Wiele wierszy z tego zbioru jest do dzisiaj bardzo popularnych i często cytowanych.

„Zalotnicy niebiescy” to jedna z najważniejszych pozycji w twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, uznawanej za jedną z najwybitniejszych polskich poetek XX wieku. Książka została pierwotnie wydana w 1911 roku i zawiera zbiór poetyckich utworów, które opowiadają o miłości, tęsknocie i rozstaniu. Utwory te są poetyckimi medytacjami na temat miłości, która jest przedstawiona jako radosne przeżycie, ale także jako cierpienie i rozpacz. Wiersze te są pełne ekspresyjnego języka, a także głębokiej refleksji na temat istoty miłości i relacji międzyludzkich. Są one uważane za przykład wysokiej poezji miłosnej i stanowią ważny element polskiej literatury XX wieku.