Przekład – Jan Andrzej Morsztyn

Adaptacja – Zbigniew Kopalko

Reżyseria – Zbigniew Kopalko

Realizacja akustyczna – Andrzej Brzoska

Opracowanie muzyczne – Mirosława Janeta

Premiera: 21 czerwca 1987

Obsada:

Chimena – Anna Romantowska

Rodryg – Krzysztof Gosztyła

Diego – Zdzisław Tobiasz

Gomes – Henryk Machalica

Król Kastylii – Józef Fryźlewicz

Arias – Bohdan Ejmont

Leonora – Jolanta Czaplińska

Alfons – Maciej Borniński

Elwira – Danuta Nagórna

Królewna – Anna Wróblówna

Dworka Królewny – Stanisława Stępniówna

Sankty – Jerzy Rogowski

„Cyd” autorstwa Pierre’a Corneille’a to opowiada ona historię Rodryga, młodego szlachcica hiszpańskiego, który jest zakochany w Chimenie, córce hrabiego Gomesa. Ich miłość jest skomplikowana przez konflikt między ojcem Chimeny a ojcem Rodryga, Don Diègo, którzy są wrogo nastawieni do siebie.

W wyniku incydentu, w którym Rodryg zabija ojca Chimeny, młody szlachcic zostaje postawiony przed trudnym wyborem: albo zabić ojca swojej ukochanej, albo pozwolić na śmierć swojej reputacji jako honorowego rycerza.

Rodryg decyduje się na pojedynek z ojcem Chimeny, który kończy się jego zwycięstwem. W ten sposób udowadnia swoją wartość jako rycerza, ale jednocześnie musi stawić czoła gniewowi Chimeny, która jest zdruzgotana jego działaniami.

Sztuka „Cyd” skupia się na konflikcie między lojalnością rodzinną a miłością, a także na kwestii honoru i obowiązku. Corneille, autor dzieła, był znany z tworzenia tragedii, które koncentrowały się na kwestiach moralnych i etycznych, co stanowi jeden z głównych tematów tej sztuki.

Sztuka „Cyd” jest jednym z najwybitniejszych dzieł w historii teatru francuskiego. Corneille stworzył poruszającą historię miłości, konfliktu i moralnych dylematów, które wciąż są aktualne. Fabuła sztuki jest intrygująca, a postaci dobrze wykreowane, co sprawia, że historia ta pozostaje w pamięci widza na długo po zakończeniu przedstawienia.

Sztuka ta skupia się na trudnym wyborze, przed którym staje młody rycerz Rodryg, który musi wybrać między lojalnością rodzinną a miłością. Jego decyzja o pojedynku z ojcem Chimeny, by udowodnić swoją wartość jako rycerz, jest momentem napięcia dramatycznego, który trzyma widza w napięciu do samego końca.

Sztuka „Cyd” jest doskonałym przykładem na to, jak klasyczne dzieła teatralne mogą być wciąż żywe i emocjonujące, nawet po wielu wiekach. To wspaniała sztuka, która zasługuje na swoje miejsce w historii teatru. Polecam ją wszystkim, którzy cenią sobie dobre, starannie wykonane przedstawienia, w których poruszane są ważne i uniwersalne tematy.